Column Leander Broere: Zorgen over bibliotheken en het welzijnswerk

Als raadslid probeer je die keuzes te maken die ons als gemeenschap het meeste helpen. Die ervoor zorgen dat iedereen mee kan doen, dat iedereen een kans krijgt en dat iedereen die mee wil doen dat kan. Het welzijn van onze inwoners staat voorop. Altijd. Maar dat welzijn is niet voor iedereen een gegeven. Niet iedereen heeft ouders die kunnen voorlezen of kunnen helpen met huiswerk. Niet iedereen groeit op in een beschermde omgeving.

Wij vinden het een belangrijke taak van de gemeente om mensen te helpen zich te ontwikkelen en om problemen voor de toekomst te voorkomen. Dat doen we onder andere via het welzijnswerk. Hieronder vallen de werkzaamheden van bijvoorbeeld de jeugd- en ouderenwerkers. Mensen die vroeg signaleren met wie het goed gaat of wie wel een beetje hulp kan gebruiken. Ik denk dan ook aan de belangrijke rol die de bibliotheken spelen bij het helpen van mensen die te kampen hebben met laaggeletterdheid of andere vormen van taalachterstanden.

Investeren in welzijnswerk is investeren in de toekomst van mensen en in de toekomst van onze gemeenschap. We voorkomen daarmee problemen voor de toekomst. We signaleren op tijd wanneer mensen wat hulp kunnen gebruiken en voorkomen daarmee dat mensen later in zware schuld- en/of zorgproblematiek terecht komen. Voor ons is dit welzijnswerk in Dalfsen echt een hoeksteen van het sociale beleid. Iets wat nooit ter discussie zou moeten staan en waar we stevig in moeten blijven investeren.

Terug naar de keuzes die je als raadslid soms moet maken. Zelfs in een gemeente met een goede financiële positie als die van onze gemeente. Het zal u niet verbazen als ik zeg dat wat ons betreft, in welke (financiële) crisis dan ook, het welzijnswerk geen “post is om op te bezuinigen”. We gaan namelijk over een begroting van dik 70 miljoen euro. Daarop zijn deze uitgaven echt peanuts. Zelfs als je bezuinigingen nodig acht zijn er ongelooflijk veel keuzes te maken.

Ik vind het dan ook teleurstellend dat deze waarde in onze gemeenteraad niet gedeeld wordt. Eigenlijk al zo lang als ik nu in de gemeentepolitiek zit is het welzijnswerk onderwerp van gesprek. En niet zoals ik dat zou willen zien. Elke keer namelijk is het raak als er bezuinigingen aangekondigd worden. Elke keer zit bijvoorbeeld de bibliotheek erbij. Afgelopen jaar besloot de gemeenteraad van Dalfsen, tegen onze zin, zelfs tot een algehele korting van 5% op het totale welzijnswerk (115.000 euro).

Onze partners in het welzijnswerk hebben de afgelopen periode meermaals laten weten dat bezuinigingen gevolgen hebben. Minder welzijnswerk. Het sluiten van bibliotheeklocaties. Het ontslaan van personeel. En dan nog zijn er partijen in onze gemeenteraad die ondanks deze noodkreten deze bezuinigingen niet structureel terug willen draaien. Gemeentebelangen en ChristenUnie geloven nog steeds dat bezuinigingen pijnloos kunnen verlopen en dat gesprekken tussen de welzijnspartners en de gemeente tot een andere uitkomst kunnen leiden.

Ik vind dit niet hoe je met maatschappelijke partners omgaat. De logica van het gemeentehuis dicteert (ons tempo is bepalend) en hindert daarbij het maatschappelijk veld bij fatsoenlijke uitvoering.

In dezelfde vergadering waarin CDA/VVD/D66 en PvdA deze bezuinigingen voor de derde keer ongedaan probeerden te maken kwam Gemeentebelangen met een voorstel om 250.000 euro per jaar te investeren in het aanzien (niet de veiligheid) van het asfalt in ons buitengebied. Zo maken we allemaal onze eigen keuzes.

Kiezen doet er toe.

Leander Broere
Fractievoorzitter PvdA Dalfsen

*Deze column verscheen eerder in “De Oprechte Dalfser Courant”.