Een week nog en dan zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Campagnetijd dus. Maar zo voelt het niet. De afgelopen dagen zijn bizar geweest. Het meest zwarte scenario is uitgekomen. Rusland is een volledige invasie van Oekraïne begonnen. Verschrikkelijk voor zoveel mensen. Zoveel dood en verderf. Alleen maar omdat een dictator onverwerkte trauma’s heeft bij het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en een opbloeiende democratie aan de landsgrenzen ziet als ultiem gevaar voor zijn eigen regime.
Pittig
Zoals sommige inwoners weten heb ik Oekraïens bloed. Mijn oma van vaders kant kwam uit Oekraïne. Ontmoette mijn opa in Duitsland. In die vorige bloedige oorlog die ons continent verscheurde. Normaal ben ik niet zo heel veel met mijn Oekraïense afkomst bezig. Vaak plannen gemaakt om familie te bezoeken maar nooit gedaan. In tegenstelling tot mijn ouders die vaak in Oekraïne zijn geweest. Maar de ontwikkelingen deze week hebben een onverwachte emotionele impact op me gehad. Gevoelens van verdriet, boosheid en trots wisselen zich af. Verdriet om alle ellende, boosheid om te zien hoe alleen de bevolking van Oekraïne er voor staat en trots op de onverzettelijkheid van het Oekraïense volk. Wat een strijd voert Oekraïne. Ik herken mijn oma in deze onverzettelijkheid. Een vrouw die van geen wijken wist. Liefdevol maar snoeihard wanneer het nodig was.
Ik vind het best pittig om in deze periode campagne te blijven voeren als lijsttrekker van de PvdA Dalfsen. Ik mis soms de energie en kan het nieuws moeilijk loslaten. Toch zet ik door. Want dit is precies waarom het gaat. Vrijheid en democratie. Iets wat wij hebben. Iets waar Oekraïne nog maar pas aan mocht ruiken en nu bikkelhard voor vecht. Dus ook deze week weer op jouw straathoek; Leander met een rode roos in zijn hand.
Inzet als raadslid
Vier jaar heb ik me als raadslid in mogen zetten voor onze gemeenschap. En dat heb ik met volle inzet gedaan. Voor betaalbaar wonen, voor het tegengaan van armoede, goede zorg, het bestrijden van bezuinigingen op onze bibliotheken, voor natuur en landschap en een duurzame gemeente. En dat in een lastige tijd. Corona maakte het onderhouden van contacten moeilijker dan ooit. En contacten zijn het belangrijkste voor een raadslid. Weten wat er leeft onder onze inwoners. Daar gaat het om. Ook het vergaderen zelf vanachter de computer was lastig. Het werkt, maar goede debatten, dat is wat anders.
Vanuit een kleine maar zeer gemotiveerde raadsfractie hebben wij geprobeerd een sociaal en groen geluid te laten horen. Hoogtepunt voor mij persoonlijk was het ongedaan maken van een bezuiniging op armoedebestrijding bij kinderen. Een kleine begrotingswijziging met een flinke impact op het leven van kinderen. Maar ook het feit dat het na een motie van onze hand nu normaal is dat elk jaar bij al onze verenigingen de regenboogvlag wappert maakt me trots. Een stem geven aan datgene of diegene die geen stem heeft. Juist nu belangrijker dan ooit.
En daarom wil ik mij ook de komende vier jaar inzetten voor onze democratie. Voor ons mooie Dalfsen. Voor u. Omdat het moet.
Leander Broere
Fractievoorzitter PvdA Dalfsen
Deze column verscheen eerder in de “Oprechte Dalfser Courant”